Exclusief inkijkje: ervaringen WK atleten
Fleur Jong
De WK in Parijs dit jaar was een constante afwisseling tussen spanning en succes. Het was echt een belevenis. Ik ben heel erg blij dat het gelukt is de voorbereidingen vrij soepel te laten verlopen. Op het voorbereidend trainingskamp maar ook op de WK zelf! Ik ging naar dit WK voor het eerste als torenhoge favoriet. Dat bracht veel spanning met zich mee, maar door mijzelf aan kleine opdrachtjes te houden hield ik mijzelf ‘bezig’ en hoefde ik daar niet te vaak aan te denken.
Ik ben MEGABLIJ met het resultaat!! Wereldkampioen op de 100m en het verspringen! Allebei de onderdelen! Een unieke prestatie!
Tijdens de warming up zijn er af en toe ineens mega veel zenuwen, tegelijkertijd ben je zo blij dat het eindelijk gaat beginnen. Op de atletiekbaan voel ik mij het prettigst. Dus ik ga liever kapot van de zenuwen tijdens de warming up dan tijdens het wachten in het hotel de dagen voor de wedstrijd hahah!
Het is heel moeilijk om in de laatste fase van de trainingen voor de WK niet te veel meer te willen. Het belangrijkste is uitrusten zodat je daarna zo scherp mogelijk bent. Voor het eerst is het mij op een aantal momenten gelukt om die rust te bewaren en als het op een trainingstest goed ging, niet nóg meer te willen en er gewoon van te genieten dat het goed gaat. Al het werk is gedaan, daarop vertrouwen is de grootste les. Want kijk naar het resultaat!
Er waren eindelijk weer toeschouwers in het stadion! Het zat niet helemaal vol, daardoor konden mijn ouders en vrienden echt heel dichtbij zitten aan de baan. Dat voelde heel intiem en tegelijk bijzonder. Al heb ik tijdens de wedstrijd zelf natuurlijk weinig oog voor ze.
Na de 100m finale, mijn laatste onderdeel dat WK, heb ik iedereen meegenomen uit eten in een klein Frans tentje aan de overkant van het stadion. Familie, vrienden, TP/A, coach en mede-atleten. Even een avondje vieren! De volgende dag hoefde er niemand van ons in actie te komen, dus dat was even een heerlijke avond!
Marlene van Gansewinkel
Soms zit het mee, soms zit het tegen. Mijn WK aanloop was niet echt om naar huis te spreken waarbij er zelfs twijfels zijn geweest of ik wel zou moeten deelnemen.
Paris 2023 – Para Athletics World Championships
Vele problemen met mijn enkel zorgt ervoor dat er veel trainingen sneuvelen en doen we alles in onze macht om fit aan de start te kunnen staan.
Uiteindelijk is het gelukt om te starten op de 200m en verspringen. Dat ik zenuwachtig was is een understatement, zo’n voorbereiding brengt zeker veel onzekerheid met zich mee.
Ik heb vooral genoten van mijn verspringen, dit ging redelijk pijnvrij en is ook nog best goed te doen met minder training. Op zo’n moment verwacht je geen hele goede uitslagen maar wist dat met mijn basis ik best ver zou kunnen komen. Dit werd 5,40 en zilver. Moeilijk om over dit soort afstanden tevreden te zijn, maar op een WK kom je voor medailles en ik had het hoogst haalbare voor mij.
De aanloop naar de 200m is moeizaam, ik weet dat ik goed getraind moet zijn voor dit onderdeel en dat was ik totaal niet. Toch probeerde ik te geloven in mijn kwaliteiten en alles wat ik in de winter heb gedaan. Helaas was dit niet voldoende en kwam als 3de over de finishlijn met een vrij slechte tijd. Na de telleurstelling van een 3de plek kwam er nog een achteraan, ik was gediskwalificeerd, ik heb op de lijn gestaan. Dit is niet waar ik voor kwam en is dan ook even een grote klap geweest.
Een flinke tegenslag maar ik weet dat ik hier veel van kan leren, leuk is anders maar ik probeer de situatie zo goed mogelijk te omarmen.
Noelle Roorda
Dit was helaas niet ‘mijn’ WK. Afgelopen jaar heb ik bepaalde keuzes gemaakt die niet goed zijn uitgepakt. Hier bovenop kwam een rugblessure waar ik sinds november vorig jaar mee worstelde. Ik ging met een relatief slechte voorbereiding naar de WK. Uiteindelijk werd ik ‘maar’ 6e van de wereld. Menig mens verklaard mij voor gek als ik zeg dat
Paris 2023 – Para Athletics World Championships
ik ontevreden ben met een 6e plaats van de wereld. Dat besef ik mij heel goed. Ik blijf een fanatieke topsporter en wil ik altijd meer! Topsport is hard en dat maakt het ook zo mooi vind ik. Wel wierp ik in Parijs verder dan ik het hele seizoen tot dusver had gedaan. Gepiekt op het juiste moment dus! Ik heb mijzelf beloofd om ondanks het resultaat niet ontevreden te zijn, maar dat vind ik af en toe nog lastig. Om mijn concurrenten te zien vertrekken met de medailles doet pijn. Maar dit motiveert mij om het volgend jaar wel ‘mijn’ jaar te laten worden. Met een WK in Kobe (Japan) in het vooruitzicht en de Paralympische Spelen is het een jaar vol nieuwe kansen!
Kiki Hendriks
Op 13 juli 2023 heb ik mijn debuut mogen maken op de 100 m tijdens de WK in Parijs. Per onderdeel mogen er maar 3 mensen per land uitkomen. In Nederland stond ik 4e, wat betekende dat ik niet naar de WK mocht. Maar omdat Marlène zich vanwege een blessure moest afmelden voor de 100 m mocht ik alsnog. Dit was mijn eerste grote toernooi en daarom wist ik ook nog niet zo goed wat ik ervan moest verwachten. Een atletenhotel, de trainingsfaciliteiten en het atletiekstadion het was allemaal gaaf om mee te maken. Gelukkig waren
Paris 2023 – Para Athletics World Championships
mijn ervaren teamgenoten en coach er om mij hierin te begeleiden. De dagen voor de wedstrijd mocht je trainen op de atletiekbaan in de buurt en er was ook een dag waar je in het stadion mocht proef starten. Toen ik op m’n blades het stadion binnenliep kwam het besef pas echt binnen dat ik hier over een paar dagen echt mocht racen. Nu was het eerst tijd om een paar keer met een startpistool een paar proefstartjes te maken. Dit ging onwijs goed en dat gaf mij het laatste stukje vertrouwen wat ik nog nodig had voor de race.
Donderdag was het eindelijk raceday! In de ochtend hadden we eerst de series. Hier werd ik tweede en dat betekende dat ik door mocht naar de finale in de avond. Na de series snel even naar de fysio om te zorgen voor een sneller spierherstel en daarna gelijk terug naar het hotel om even te eten en daarna uit te rusten voor de grote finale in de avond. Ik was onwijs zenuwachtig maar na mijn warming-up wist ik het zeker, ik was klaar voor de finale.
Ondanks alle indrukken en zenuwen werd ik hier vierde, wat een droomdebuut! Ik heb er onwijs van genoten en ik kijk uit naar de volgende stappen in mijn carrière.
Valentin Bertrand
I loved these World Championships in France. Because there was my family and my friends, as well as the French supporters. I also loved participating in this competition surrounded by the French team and TPA. Having my teammates and friends from the team, as well as Coach Guido, was a real bonus and it greatly helped me in achieving my bronze medal.”
Paris 2023 – Para Athletics World Championships
I’m extremely pleased with my result as it’s my first world medal. Furthermore, sharing it with my family and TPA made me even happier and filled me with great pride.”
“I had already learned a lot every day alongside the TPA team. What I can say is that this medal has confirmed to me that being in the TPA is one of the best choices I’ve ever made. On the day of the competition, I was calm, prepared, and happy, and this was largely thanks to my teammates and Coach Guido.”
“I’ll mention 2-3 moments. The first one is the long jump competition with Fleur and Marlene, which was fantastic, and the result set a positive tone. The second one is the final training sessions and the competition I had with Guido. Each session was a moment that made me realize I could achieve great things. Finally, the moment I won my medal and celebrated it with Guido and the team is one of the most beautiful moments of my life.
Fleur Schouten
Paris 2023 – Para Athletics World Championships
Dit WK was niet mijn toernooi. In de voorbereiding ging alles goed. In Barcelona tijdens het voorbereiding trainingsstage de laatste puntjes op de I gezet en ik was klaar om te laten zien wat ik kon. Maar het moment dat ik de baan op kwam was ik niet de Fleur die ik normaal ben. Ik was onbereikbaar en heel erg in mijzelf. Daardoor niet kunnen laten zien wat ik waard was op dat moment. Ik eindigde als 7e met een afstand van 4.13m. Ik was vooral niet tevreden met de afstand omdat ik weet dat ik beter ben dan dat. Helaas wat dit niet mijn WK. Wel veel geleerd en dingen veranderd. Komend jaar genoeg kansen om het beter te doen.
Nienke Timmer
Wat was het voor mij even spannend of ik ook daadwerkelijk in Parijs aan de start mocht staan.
De limieten (de tijd die je moet lopen om te mogen deelnemen) waren niet mis ze waren eigenlijk mijn eigen persoonlijke records. Je kon ook wel zeggen dat ze op mij waren afgesteld. Het was dan ook niet gelijk de tijden die ik liep. Ik werd wel iedere wedstrijd sneller maar de kwalificatie periode was kort dus er was wel een klein beetje druk. Het lukte mij wedstrijd na wedstrijd niet om die tijd te lopen. Uiteindelijk was het laatste wedstrijd weekend aangebroken om je te kwalificeren. Eerst de 200 meter. Helaas was dat niet mijn race die dag mijn Spasme schoot er op het laatste stuk heel erg in. Geen kwalificatie voor de 200 meter. Ik was verdrietig en boos, wilde zo graag naar het WK. Ik had nog 1 mogelijkheid de 100 meter. De eerste 100 meter was wel weer sneller dan alle andere keren maar het was nog niet genoeg voor kwalificatie. De volgende dag was mijn allerlaatste mogelijkheid om mij te kwalificeren met op het programma die dag nog 1x 100 meter. Ik liep een fantastische race maar de tijd liet even op zich wachten. Ik zag mijn tijd, dat was voldoende voor het limiet. Maar ik was nog niet gerustgesteld wat was de wind? (Je mag niet meer dan 2.0 wind mee hebben) het bleek 1.9 w
ind mee te zijn. Ik had mij op de laatste dag weten te kwalificeren in een persoonlijk record. Wat was het spannend, maar ik heb het gehaald!
Op de WK in Parijs was het voor mij lang wachten. Ik mocht namelijk van start op de laatste dag van de WK. Dat was voor mij nieuw. Andere WK’s was ik altijd aan het begin en aan het einde. Ik moest mij koest houden en mijn focus behouden ondanks dat iedereen om mij heen al begon en al fantastische resultaten behaalden. Ik genoot van mijn teamgenoten en vierde dat ook mee maar trok mij ook steeds meer terug namate het toernooi verder bezig was. In mijn bubbel trekken is voor mij belangrijk om in het toernooi te komen. Dat heb ik echt nodig.
Toen de dag uiteindelijk aanbrak mocht ik mijn ding gaan doen. De warming up ging super goed dus met vertrouwen ging ik de Callroom in. (De ruimte waar al je tegenstanders bij elkaar komen voor de start van de race)
Ik liep een goede race maar eindigde niet in de top 3 dus het was even afwachten of ik ook de finale mocht lopen. Uiteindelijk ging ik als 1 van de tijd snelste naar de finale (tussen beide series kijken ze naar de gelopen tijden tijdens de race en de snelste gaan door)
De finale was op dezelfde dag als de series. Ik liep een goede race en dat was goed voor een 7e plek. Ik had graag hoger willen eindigen, maar dat zat er nu helaas niet in.
Het was super dat er veel vrienden en familie op de tribunes zaten dat was nog nooit eerder zo. Daar krijg je ook extra energie van. Ik heb voluit genoten tijdens dit toernooi van mijn eigen prestaties maar ook zeker van de andere.
