Marlene van Gansewinkel

Atleet | Oprichter TP/A

Tijdens de krachttraining gebruik ik mijn dagelijkse prothese. Verder gebruik ik tijdens het rennen een korte arm prothese, tijdens krachttraining een lange arm prothese en tijdens fietstrainingen een speciale fietsprothese. Verder heb ik nog een soort harnas wat ik gebruik tijdens de krachttraining als het te zwaar wordt voor mijn arm prothese. Ik ben al mijn hele leven bezig met sport en sinds eind 2012 in de atletiek gekomen door een paralympische talentendag.

Wat is je grootste uitdaging/doel op dit moment, wat wil je bereiken en hoe?

Mijn grootste uitdaging is om mezelf niet te veel hooi op de vork te nemen. Ik doe graag veel en wat ik doe ik graag goed. Met als resultaat dat ik soms te veel te goed probeer te doen en daardoor het juist niet goed kan doen.

Als topsporter ben je constant opzoek naar de randjes zonder er te ver overheen te gaan. Om niet over je grenzen te gaan is soms lastig. Wat ik wil bereiken in mijn sportcarrière is alle titels te winnen die er te winnen zijn, de records breken en in het proces veel mensen leren kennen en inspireren. Maar daarnaast heb ik nog meer doelen zoals bijvoorbeeld bepaalde tijden lopen. Verder wil ik graag mijn opleiding goed doorlopen, niet alleen omdat een diploma wel handig is maar omdat ik in dit vakgebied veel interesse heb en denk later echt bij te kunnen dragen in dit vakgebied.

Om mijn doelen te bereiken is de balans vinden heel belangrijk. Hard trainen maar ook genoeg rust om te herstellen. Hierbij is communicatie en zorgen voor jezelf heel belangrijk. Communicatie niet alleen naar de coach maar ook naar de fysio en mijn partner. Hetzelfde geldt voor school, er moet balans in zitten. Als die er niet is wordt het er niet alleen slechter van maar ga je het ook minder leuk vinden. Het leuk vinden staat wel hoog in mijn prioriteitenlijstje. Hierbij vind ik het erg belangrijk dat het niet alleen maar om sport gaat maar ik er ook dingen naast kan doen.

Moet je veel doen en/of laten om je doel te bereiken?
Voor mijn gevoel hoef ik niks te laten. Ik hou van mijn sport en zie bijvoorbeeld het overslaan van de avondjes stappen dan ook niet als een gemis. Ik ga namelijk liever lekker trainen, daar word ik vrolijker van. Uiteraard moet je veel doen maar als je dat met plezier doet voelt het niet vervelend. Verder moet ik sowieso niks, ik mág het allemaal doen.

Wat is je mooiste moment in de sport tot nu toe?
Mijn mooiste moment, er zijn al zo veel mooie momenten geweest in mijn sport. Het mooiste is denk ik wel mijn gouden medaille op de 200m op de paralympische spelen in Tokyo. Niet alleen omdat ik daar won, maar vooral hoe ik daar stond. Ik had het gevoel dat ik alles en iedereen aan kon, ik was er klaar voor. Ik voelde mij machtig en in balans, niemand kon mij van mijn plek krijgen.

Wat is het moeilijkste moment in de sport tot nu toe?
Ik denk het WK in 2019, toen zat ik er helemaal doorheen. Alles in mij zei dat ik niet moest gaan. Ik had geen energie en lag hele nachten wakker, ondanks dat ik super moe was en graag wilde slapen. Daardoor kon ik niet laten zien wat ik op het WK eigenlijk kon, maar zelfs dat maakte mij op dat moment niet meer uit. Ik wilde naar huis en niks moeten, alleen maar slapen.

Heb je het idee dat je meer moet bewijzen dan mensen zonder handicap?
Ik denk het wel, je moet namelijk vaak bewijzen dat je normale dingen gewoon kan. Zelfs als je gaat midgetgolfen ofzo word je vragend aangekeken of dat wel gaat.

Wat betekent sporten voor jou in het algemeen en wat betekent Team Para Atletiek in het bijzonder voor jou?
Sport is denk ik wel mijn favoriete bezigheid, het zit heel erg in mij. Lang niet sporten vind ik onwijs lastig, en dan heb ik het over een week niet sporten en niet over maanden. TP/A voelt als een soort thuis, waar niemand raar is en waar niet in beperkingen word gedacht. Hier hoef ik niet constant te vechten om mee te mogen doen en te bewijzen dat ik het kan. Hier weten we dat mensen met een beperking dat allemaal kunnen. Wij zoeken de grenzen op in plaats van er alleen maar verder vanaf te gaan omdat er misschien wat zou kunnen gebeuren. Dat is een soort vrijheid en onbezorgdheid die ik graag in de hele wereld zou willen zien voor mensen met een handicap. En niet alleen maar in de parasport.

Heb je tips en tricks voor beginnende sporters, onzekere sporters?
Gewoon beginnen, je hoeft het niet gelijk te kunnen. Ga op zoek naar waar jij je goed bij voelt. Het is het waard om langer te reizen als je je daardoor veel prettiger en welkom voelt. Ook is het jouw eigen proces, laat je niet bang maken door mensen die het al jaren doen. Jij moet je eigen weg bewandelen en als dat inhoudt dat je met lagere gewichten of kortere trainingen moet beginnen is dat prima. Dat zegt namelijk niks over je waarde. Maar bovenal; heb plezier!

Wie is je grote voorbeeld en waarom?
Ik heb geen voorbeeld, in ieder geval niet een persoon. Er zijn wel mensen waar ik bepaalde aspecten in bewonder. Ik hoop daar van te leren.

Wat wilde je worden toen je kind was?
Ik wilde heel graag profvoetballer worden bij Ajax. Ik was er ook van overtuigd dat ik dat kon. Ik zag mezelf namelijk niet als beperkt. Ik kon alles.