Noëlle Roorda goes to Tokyo

Onderdeel en PR:
Speerwerpen 39, PR: 72 meter

Klasse:
Ik ben geboren zonder rechter onderarm. Mijn onderdeel is speerwerpen. In de atletiek behoor ik tot klasse F46. Op het onderdeel ‘speerwerpen arm amputatie’ is er maar 1 klasse. Alle atleten die een onderarm missen (ook boven de elleboog) zitten in dezelfde klasse F46.

Terugkomst:
Op 3 september in de avond sessie staat het speerwerpen gepland. Binnen 48 uur na je onderdeel moet je van de organisatie naar huis. 3 september is de één na laatste dag van de Paralympische Spelen. Als ze zich strikt aan de regels houden vlieg ik 5 september eind van de middag uiterlijk terug naar huis. Omdat 4 september de laatste dag is zou het zo maar kunnen dat de organisatie de laatst overgebleven atleten allemaal tegelijk op 6 september naar huis stuurt.

Wat moet er in mijn koffer
Arie. Een jaar geleden heb ik mijn vriend een knuffel alpaca gegeven (Arie dus). Wij beschouwen en behandelen Arie als ons kindje. Je kan niet vroeg genoeg beginnen met oefenen om moeder te worden. Met redelijk wat aandringen heb ik ‘papa’ weten te overtuigen dat Arie mee mag naar Tokyo.

Spannendste/grootste uitdaging tijdens de Spelen:
De spannendste uitdaging is misschien wel het halen van de start van mijn onderdeel. Door de pandemie zijn de regels ongelofelijk streng. Voor wij in het vliegtuig zitten naar Shiba moeten we in 96 uur voor vertrek 3 corona testen doen. Ben je positief ga je niet mee… Ook in Shiba zijn er hele strenge regels omtrent corona. Altijd je mondkapje op, eten in shifts, aparte looproutes naar de atletiekbaan enzovoort. In het Paralympisch dorp moeten we elke dag testen, ben je positief getest moet je in quarantaine en zijn je Spelen over!

Trainingskamp in Shiba:
Wij gaan 2 weken voor de Paralympische Spelen beginnen naar Shiba op voorbereidend trainingskamp. De voorbereidingen zijn natuurlijk al lang daarvoor begonnen, maar de reden dat wij de laatste 2 weken voor het toernooi naar Shiba gaan, is om even helemaal weg te zijn van alle zorgen en afleiding die je hebt als je in Nederland bent. In die 2 weken kunnen wij optimaal in de focus gaan voor de start van het grote toernooi.

Callroom:
Bij atletiekwedstrijden heb je een callroom. Een callroom is de plek (een grote tent met stoeltjes erin) waar je je moet melden voor je onderdeel. Als je een baan onderdeel doet (100 en 200 meter), moet je je vaak 15 minuten van te voren melden. Bij veld onderdelen zoals speer- en discuswerpen moet je je vaak 45 minuten voor je onderdeel melden. Je blijft niet de gehele 45 minuten in de callroom. De reden dat je er zo lang voor je onderdeel moet zijn is dat je genoeg tijd hebt om in te werpen. Het moment dat je je callroom ingaat, mag jouw coach niet met je mee. In de tijd dat je in de callroom zit controleren ze verder je startnummer en je spikes.

Mentale voorbereiding:
Ik geloof dat de atleet die dit jaar het meest flexibel kan zijn rondom alle maatregelen, degene is die grote kans maakt op de winst in Tokyo. Nog elke week verandert er van alles rondom de maatregelen. Van veel van onze collega’s horen en lezen wij hoe het er aan toegaat in Shiba en het Olympisch dorp. Altijd een mondkapje op, eten in verschillende shifts en niet je kamer uit mogen. Op deze manier krijgen wij alvast een kleine inkijk van wat ons (mogelijk ook) te wachten staat. Wij realiseren ons dat wij geen invloed hebben op hoe het er aan toe zal gaan in Tokyo. Loslaten is wat dat betreft de beste manier in onze mentale voorbereiding.